مقاله مبلمان و دکوراسیون چوب

دانلود تحقیق و مقالات رشته عمران و معماری با عنوان دانلود مقاله مبلمان و دکوراسیون چوب در قالب ورد و قابل ویرایش و در ۲۷ صفحه گرد آوری شده است. در زیر به مختصری از آنچه شما در این فایل دریافت می کنید اشاره شده است.

موضوع تحقیق: مبلمان و دکوراسیون چوب

بخشی از متن مقاله
ویژگی‌های اساسی مبلمان و لوازم خانه ارزش کیفی، سادگی، رعایت اصول و نکات دقیق هر سبک است. آنچه جالب توجه است مداوم بودن تغییر و تحولات می‌باشد که خیلی آرام و در عین حال محسوس است.
صنعت گران تمدنهای یونان ومصر باستان، علی رغم سادگی نسبی ابزارهایشان ،کاناپه ها وتختهایی مخصوص استراحت در طول روز ساختند که طرحهای آنها برای مدتهای مدید سازندگان مبل را با زیباترین فرمهای ابتدایی تامین می کرد.از مصر دوران فراعنه و یونان باستان تنها تعداد قلیلی مبلمان واقعی باقی مانده است. لذا هر گونه اطلاعات و دانشی که از این دوران وجود دارد،به طور عمده نشعت گرفته از نقاشیهای روی گلدانها ودیوارها است. خوشبختانه از آنجایی که مصریان رسم داشتند که مرده های خود را با تعلقاتشان به خاک بسپارند(برای استفاده در زندگی بعدی) تعدادی از نمونه های واقعی ، فرصتی را فراهم کرد تا در خصوص این مبلمان اشرافی مطالعاتی انجام شود.
معروفترین مجموعه در سال ۱۹۲۲ در لوکزور ودر مقبره توتان خامون کشف شد. وی در سال ۱۳۵۰ قبل از میلاد از دنیا رفته بود
تخت زرین او با پایه های پنجه شیر نشان دهنده ی کاربرد ماهرانه از منبت کاری با استفاده از سنگهای گران قیمت همچنین ورقهای طلا در آن زمان است.در سلسله اول(۳۰۰۰سال قبل از میلاد)استفاده از طرح پای گاو به عنوان پایه مبلمان رواج بسیاری داشت اما با آمدن پادشاه جدید ازسالهای (۱۵۶۷تا۱۰۷۰)،همانگونه که تخت ویا همان تابوت مقبره توتان خامون نشان می دهد،کاربرد فرم پای شیر متداولتر می باشد
در مصر باستان تختها وصندلی ها متعلق به ثروتمندان بود ومردم عادی تنها از ساده ترین لوازم مانند صندوقچه ها و چهارپایه های چوبی استفاده می کردند
به نظر می رسد اکثر این تختها دارای پایه های کوتاه وکف آنها به طرف پا شیب دار بودند،اما تختهای روزانه که به وسیله توتان خامون مورد استفاده قرار می گرفتند بسیار بلند تر بودند که شاید نشان گر مقام ودرجه او بوده است. اگر چه تختهای روزانه دو نفره ای که در مقبره توتان خامون بودند،بسیار ساده وبدون کنده کاری وبرجستگی بود ولی بر روی تختها تعدادی کوسن وروکش دیده می شدند.
هنر رویه کوبی ،خاتم کاری و طلا کوبی در نزد مصریان بسیار مرسوم بوده است.در یونان باستان از این قبیل تختها هم برای صرف غذا وهم برای استراحت در طول روز استفاده می شد و آنها به صورت نمادهای مجسمه ای بودند. در خصوص مبلمان فرعون اطلاعات کسب شده مربوط به طراحی مبلمان مصریان براساس نمونه های موجود وباقی مانده از آن زمان نبود بلکه شکلهای نقاشی شده بر روی گلدان ها بر اساس نمونه های موجود وباقی مانده، فرم مبلمان آن زمان را نشان می دادند. در سبکهای اولیه ی مورد استفاده توسط مصریان، کاربرد طرح پای حیوانات بسیار متداول بود اما به تدریج پایه های چهار گوش جایگزین آن پاها شدند که در بعضی از نمونه ها این پایه ها تا اندازه ای ادامه داشتند که تشک با بالش تخت را در موقعیت خود نگه دارند.
بعضی از این تختها با یک سر پیچ (به حالت طومار ) وبالشهای لوله ای شکل، به اندازهای پهن بودند که در مواقع مهمانی روز دو نفر به راحتی می توانستند بر روی آن استراحت کرده و در واقع وجود تشکهای قطور ،عاملی برای این راحتی بود. از قرن هشتم قبل از میلاد سازندگان مبل وصندلی یونانی، برای این قبیل تختها (تختهای مخصوص استراحت روز) پایه های بسیار باریکی ساختند وبعضی از مدل های آنها حالت خمیده داشتند واین فرمی بود که در مبلمان مصریان وایرانیان یافت می شد
تخت های روزانه رومی نیزبسیاربه مدل های استفاده درزمان یونانیان پیشین شبیه بود. این مبل ها گرانترین اقلام خانه ثروتمندان به شمار می رفتند و آنها را با لوازم تزئینی وگران قیمتی مانند برنز عاج فیل واستخوان زینت می دادند
پیچیدگی مبلمان رومی را می توان بر روی تابوتهای قرن دوم پس از میلاد دید. در یکی ازتصویرهای به جای مانده از آن زمان زنی را نشان می دهد که بر روی تختی دراز کشیده واین تخت دارای پایه های خمیده ویک نشیمن گاه بزرگ تو دوزی شده و یک تکه گاه بلند است. (این طرح خوبی بود که در سال ۱۸۳۰از روی آن ساخته شد)
تختهایی که برخی از پایه های آنها بلند وبعضی از آنها کوتاه بودند مورد استفاده رومیان قرار می گرفتند. اگر چه به هنگام صرف غذا تنها سرپرست خانواده روی آنها تکیه داده وبقیه اعضای خانواده روی چهار پایه ویا صندلی می نشستند.
در اواخر قرن نخست پس از میلاد، خصوصیات سبک رومی شامل تکیه گاها وکناره های بلند، پیشرو، کاناپه های مدرن ومشهور، پدیدار شد. عشق رومی ها به رنگ وهمچنین راحتی در کاناپه های تشک دوزی شده وروکش های طرح دار در آنها دیده می شد.
ساختار باشکوه تر وزیبا تر تختهای یونانی و رومی که بر پایه های ظریفی استوار بودند، حاکی از سازندگان آزموده ومنضبطی بوده که تکنیک خود را به سراسر اروپا گسترش دادند.

پنج قرن دکوراسیون
اشرافیت فرانسه، هنر دکوراسیون و مبلمان را به اوج شکوفایی رساند و در طی پانصد سال شاهکارهای جاودانه‌ای به جهان عرضه کرد.
مهم‌تر این که درطول پنج قرن، هنر دکوراسیون و مبلمان هیچ‌گاه یک جهش و یا تغییرشکل ناگهانی نداشته است. هر سبک پیش‌درآمدی است برای سبک بعدی و ادامه آن. آنچه به طور کلی در سبک‌های دکوراسیون اروپایی به چشم می‌خورد، دقت آمیخته به وسواس کارگران در به وجود آوردن ریزه‌کاری‌های مختلف است. طراحان و کارگران مبل‌ساز در ضمن سعی داشته‌اند زیبایی و هماهنگی را درآمیزند. واضح است که این گروه کثیر به وسیله عده زیادی از مشتریان هنردوست و ثروتمند که تعدادشان در قرون گذشته اروپا زیاد بوده است، تشویق شده‌اند. به همین علت است که هنر دکوراسیون و مبلمان در اروپا چنین شکفته شده است و کشورهای مختلف به‌خصوص فرانسه از این نظر صاحب سبک شناخته شده‌اند. برای شروع طبقه‌بندی سبک‌های مبلمان و دکوراسیون اروپا، باید قرون وسطی را به عنوان اولین دوره انتخاب کرد و به ترتیب جلو رفت.

قرون وسطی:
برخی از این مهارتها هرگز به طور کامل در قرون وسطی (عصر تاریکی) از بین نرفت ودر حفاریهای مستمر، نمونه هایی از کارهای بسیار باکیفیت تر از آنچه انتظارش می رفت کشف شد، در اوایل قرون وسطی ،به دلیل عدم استقرار نوع زندگی اشرافی وحرکتهای مستمر از یک کاخ به کاخی دیگر، اثاثیه ومبلمان قابل حمل اهمیت زیادی یافتند.
ساختار وچهارچوب اصلی تختها بسیار ساده بود اما این صندلی ها با استفاده از یراق ها و کوسن های گران قیمت از اهمیت خاصی برخوردار می شدند. این ساختار ابتدایی با قرار گرفتن در زیر تعدادی دیوار کوب، به یک صندلی تشریفاتی مبدل می گردید. از آنجایی که مردم در یک اتاق زندگی می کرده ومی خوابیدند، تختها نیز مانند نیمکت ها دو نفره بودند.
از قرون وسطی مبلمان و وسایل زندگی زیادی در دست نیست، چون گذشته سال‌ها و قرون متمادی وسایل چوبی را هرقدر که محکم باشند از بین می‌برد. ویژگی خاص طرح‌های مربوط به قرون وسطی در نقاشی‌ها، کنده‌کاری‌ها و مینیاتورها قابل تشخیص است. مبل‌های هنری و وسایل زندگی ارزشمند و گران‌قیمت در قرون وسطی به طور انحصاری متعلق به اربابان بود و به همین علت تعداد آنها روی هم رفته چندان قابل توجه به نظر نمی‌رسد. اولین گروهی که سعی کردند مبل‌سازی و ساختن وسایل خانه را به یک هنر ظریف تبدیل کنند، نجاران قرون وسطی بودند و اولین چوبی که برای به وجود آوردن اثر خود به کار بردند، چوب درخت بلوط بود. ترکیب آهن و چوب هم از خصوصیات قرون وسطی است، دستگیره‌های بزرگ آهنی، نبشی‌هایی را برای استحکام بیشتر به کار برده و همچنین قفل‌های مختلف.
در اواخر قرن چهاردهم مبل‌سازی یک هنر به شمار می‌رود و از این به بعد تغییرات و تحولات، چشمگیر و قابل‌توجه هستند. کنده‌کاری‌ها روز به روز بیشتر می‌شوند و ظرافتی که در طرح‌های کنده‌کاری شده دیده می‌شود بیش از پیش ارزش این هنر را بالا می‌برد. وسایلی که در این دوران بیش از هر وقت دیگر ساخته می‌شوند به ترتیب عبارتند از: بوفه، صندوق‌های بزرگ، نیمکت، تختخواب و صندلی مخصوص اربابان.
در اواخر قرون وسطی، زندگی در باری با مبلمان و دیوارکوبهای یراق دار و نوار دوزی بسیار پر زرق برق واشرافانه بود. تا اواسط قرن پانزدهم این قبیل تختها (تختهای روزانه) در اتاقهایی دیده شدند که یک تختخواب نیز در آنجا وجود داشت بنابراین برای استراحت در طی روز از این تختها استفاده می شد.
برای مثال می توان به یک نمونه ی فرانسوی اشاره کرد که دارای پشتی کوتاه وکناره های تاشویی بود که با اضافه کردن یک کوسن منگوله دار، راحتی آن نیز تامین شده بود. انواع دیگری نیز وجود داشتند که در طرفین آنها مانند طراحهای کلیسایی که یادآور حجاریهای گوتیگ بود، کنده کاری شده بودند.

دوران رنسانس:
مفهوم کلی کلمه رنسانس، آن‌چنان که از نامش برمی‌آید، احیای هنر دوران باستان پس از یک دوره کامل فراموشی است. ایتالیا اولین کشوری است که از قرن پانزدهم با اعجاز زیاد یادگارهای گذشته را باز می‌یابد و به سوی هنر قدیم روی می‌گرداند. از این زمان تا نیمه اول قرن هجدهم دوران باستان روی هنر و به ویژه هنر دکوراسیون، معماری و مبلمان تاثیر می‌گذارد. به علاوه قصرهای برج‌ و بارودار جای خود را به خانه‌های بازتر با فضای روشن‌تر می‌دهند. زندگی آرام‌تر می‌شود و تجمل آغاز می‌شود. تغییرات در این دوره محسوس هستند و پس از یک دوره تغییر کامل معماری نوبت به مبلمان و تزیینات درون خانه‌ها می‌رسد. چوب درخت بلوط جای خود را به چوب گردو می‌دهد که روشن‌تر و نرم‌تر است و خیلی راحت‌تر تغییر می‌پذیرد. یکی از هنرهای اختصاصی دوره رنسانس، جاسازی مرمر، فلزات گرانبها، عاج و استخوان درون چوب است. این هنر جدید، به علاوه هنر کنده‌کاری جلا و شفافیت خاصی به وسایل ساخته شده می‌دهد، چون در این دوره به هم آمیختن رنگ‌ها مد روز است.
آینه‌کاری و استفاده از مس هم در این دوره رونق می‌گیرد. در کنده‌کاری‌ها بیشتر صورت‌ها و اندام‌های اساطیری دیده می‌شوند. یکی از هنرهایی که در دوره رنسانس فراموش می‌شود، استفاده از آهن و ترکیب آهن و چوب است. وسایلی که در دوره رنسانس ساخته می‌شوند، به ترتیب ارزش هنری عبارتند از صندوق‌های بزرگ، بوفه، میز و صندلی‌های پشت بلند، صندلی‌ به صورت امروزی در دوره رنسانس به وجود می‌آید که به دو صورت مختلف ساخته می‌شد. صندلی‌های دسته‌دار برای آقایان و صندلی‌های بی‌دسته برای خانم‌ها که لباس‌های بلند با دامن‌های پرچین داشتند.
(نوعی صندلی ایتالیایی به نامکاساپانسا) مربوط به قرن ۱۵ میشود که در حقیقت همان نوع تغییر یافته صندوقهای قدیمی به نام (کاسونه) بود. این صندوقها دارای پشت کوتاه و یک نشیمن گاه متحرک بودند. روی این صندوقها را یا نقاشی می کردند و یا به طرز زیبایی با کنده کاری می آراستند. تا آغاز قرن ۱۷ این تختها (روزانه ) به صندلی اشراف مبدل شده و در خانه های اشرافی یافت می شدند. بعضی مواقع بر روی آنها سایه بانی قرار می دادند و در مقابل آن یک دیوار کوب یراق دوزی وگلدوزی نصب می کردند. بنابراین دیگر به تکیه گاه نیازی نداشت.